ආරාධනා

එක් දහස් නමසිය හැත්තෑව දශකය සැලකෙන්නේ සිංහල සිනමාවෙත් ස්වර්ණමය යුගය ලෙස. කළාත්මක, රැඩිකල්, මැදමාවතේ ඇතුළු විවිධ ගනයේ චිත්‍රපට එම වකවානුවේ නිපයුනා. විජය ධර්ම ශ්‍රී විසින් අධ්‍යක්ෂණය කළ ආරාධනා ඉන් එකක්.

1977 බලයට පැමිණි ආණ්ඩුව විසින් ඇරඹු මහවැලිය කඩිනම් කිරීමේ වැඩපිළිවෙල යටතේ ඉදිවුණු එක් ව්‍යාපෘතියක් තමයි කොත්මලේ ව්‍යාපෘතිය. මහවැලි ගඟේ අත්තක් නැත්නම් තොටසක් වන කොත්මලා ඔය හරස් කර කඩදොර සහ තිස්පනේ ගම් වලට ආසන්නව තැනූ වේල්ල මගින් ඉදිවූ ජලාශය සහ පොලව උමගක් හරහා පොලව යට පිහිටි විදුලි බලාගාරය වෙත ජලය යොමු කිරීම තමයි ව්‍යාපෘතියේ අරමුණ. ඊට පහලින් අටබාගේ පැත්තට කිට්ටුවෙන් ඉදිවුනු මොරගොල්ල නම් කුඩා විදුලිබලාගාරයටත් එමගින් ජලය සැපයෙනවා. ඒ අනුව එය ඉංජිනේරු marvel එකක් හැටියට සලකන්න පුළුවන්. විශේෂයෙන් ඒ කාලයේ.

මේ ඉදිකිරීම් ඇරඹීමත් සමග ඒ පලාතේ ඇති වන වෙනස් කම් මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත වල හැලහැප්පීම් වගේම තරුණ ඉංජිනේරුවකු සහ හෙදි යුවතියක අතර ඇති වන ආදරය ගොනු කරලා මෙහි කතා රචකයා සහ අධ්‍යක්ෂවරයා මවන අරුමැසියාව චවන වලින් කියන්න බැරි තරම්. කොත්මලේ වැඩබිමේ සහ අවට සුන්දර පරිසරයේ රූපරාමු ඒ සඳහා කදිමට යොදගෙන මෙම සිත්තම් පට නිපදවා තිබෙනවා.

ජිනාදරී හෙද අභ්‍යාස විද්‍යාලයේ ඉගෙන ගන්නා යුවතියක්. ඇයගේ ගම මේ වැඩබිමට කිට්ටුව ඇති තිස්පනේ. යෙහෙලියන් කාණ්ඩයක් එක්ක ගමට ඇවිත් කොත්මලේ ඔය හරහා ඇති එල්ලෙන පාලම හරහා ගිහින් මේ වැඩ බිම බලන්න යන ගමන අවසානයේ ඒ ගොල්ලන්ගේ ජීවිත එක්තරා විදියකට උඩු යටිකුරු කරනවා. එහිදී ජිනාදරීට හමුවන වැඩබිමේ උපදේශක ඉංජිනේරුවා සේනක සමග පසුව ඇය පෙමින් බැඳෙනවා.

එක් පැත්තකින් ගම්බිම් ජලාශයට යට වන්නට නියමිත නිසා ඔවුන් වියළි කලාපයට යන්න නියමිතවයි ඉන්නේ. පරම්පරා ගානක් සිටි ගම් බිම් දාලා නොහුරු නුපුරුදු පරිසරයකට යාම ජිනාදරීට කෙසේ වෙතත් ඇයගේ පියාට ඔරොත්තු දෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා ඔහු උත්සාහ කරන්නේ නුවරඑලිය දිස්ත්‍රික්කයේම කෙසේ හො නවතින්න. ඒ සඳහා උදවු කරන්නේ සේනක.  එතැනින් නොනැවතී විශ්‍රාම ගොස් සිටින ජිනාදරී ගේ පියාට ඔහු වැඩබිමේ රැකියාවක් ද සොයා දෙනවා. මේ අතරේ ඔවුන්ගේ ආදර අන්දරය මිහිරට ගලා ගෙන යනවා.

පාරම්පරික ගෙවල් වලින් විතැන් වීම්, වගේම රැකියාවෙන් ඉවත්වීමට සිදුවීම තුළින් ජිනාදරී මුහුණ පාන්නේ අළුත් අභියෝගයන්ට. ඇයට රිසි සේ දෙමව්පියන්ට සැලකීමට හෝ නොහැකි වන්නේ අකමැත්තෙන් වුවද රැකියාවෙන් ඉවත් වන නිසා. මේ සියල්ලේ අවසානය ජිනාදරී සහ සේනක වෙන්වීම සහ දෙදෙනාම තනිවීම.

චිත්‍රපටයට ඉමහත් ආලොකයක් වන්නේ මාලනී ෆොන්සේකාගේත් රවින්ද්‍ර රන්දෙනියගේත් අති විශිෂ්ඨ රංගනය. හැඟීම් ප්‍රකාශ කිරීම් අතින් ඒ තරම් දක්ෂතා අපිට දකින්න හම්බවෙන්නේ සුලභව නොවෙයි. ප්‍රශ්න සමග වුවත් සුන්දුර අවසානයකින් චිත්‍රපටය ඉවර කරන්නත් නිර්මාණකරුවන් වග බලා තියෙනවා. අපේ රටේ බොහෝ දේවලි වලට වෙනවා වගේම මේ චිත්‍රපටයත් නිසි ලෙස අගය නොවූ එකක් කියලයි මට හිතෙන්නේ.