ඇඳුම්
පහුගිය සති අන්තෙක ගෙදර පරණ ලට්ට ලොට්ට අස්පස් කළා. ඇඳුම් අල්මාරි අස්කළේ බොහොම කාලෙකින්. මීයන් බෝවන හන්දා දැනට පවිච්චියට ගන්න බැරි ඇඳුම් ඔක්කොම ඉවත් කරන්න සිදුවුණා. පුතාලා පුන්චි කාලේ ඇඳපු ඇඳුම් සහ ඒ ඒ කාල වලදි අපි ඇඳපු ඇඳුම් අවුස්සන කොට හිත අතීතයට ගියේ නිතැතින්ම. සමහර ඇඳුම් වල මතක සටහන් අතරේ කොයිතරම් බැඳීම් තිබුණද?. මට සමහරක් ඇඳුම් දැක්කහම ඒවා සහ බැඳුණු සිද්ධි වගේම ඒ හා බැඳුණු සුවඳවල් පවා මතක් වෙනවා. ඒත් අද ඒ සමහරක් බැඳිම් දියාරු වෙලා ගිහින්.
පහුගිය සති අන්තෙක ගෙදර පරණ ලට්ට ලොට්ට අස්පස් කළා. ඇඳුම් අල්මාරි අස්කළේ බොහොම කාලෙකින්. මීයන් බෝවන හන්දා දැනට පවිච්චියට ගන්න බැරි ඇඳුම් ඔක්කොම ඉවත් කරන්න සිදුවුණා. පුතාලා පුන්චි කාලේ ඇඳපු ඇඳුම් සහ ඒ ඒ කාල වලදි අපි ඇඳපු ඇඳුම් අවුස්සන කොට හිත අතීතයට ගියේ නිතැතින්ම. සමහර ඇඳුම් වල මතක සටහන් අතරේ කොයිතරම් බැඳීම් තිබුණද?. මට සමහරක් ඇඳුම් දැක්කහම ඒවා සහ බැඳුණු සිද්ධි වගේම ඒ හා බැඳුණු සුවඳවල් පවා මතක් වෙනවා. ඒත් අද ඒ සමහරක් බැඳිම් දියාරු වෙලා ගිහින්.
ඊළඟට අස්කළේ පුතාලගෙ පරණ පොත්පත්. ඒවත් විසි කරන්න ලෝබයි. පුතාලගෙ පුන්චි කාලේ පොත් පත් චිත්ර ආදිය හැකි පමණ තියා ගත්තා.
අපේ පුන්චි කාලේ වුණු ඇඳුම් සම්බන්ධ සිද්ධි හුඟක් තියෙනවා. කුඩා කාලෙදි අපේ ඇඳුම් සමහරක් ගමේ ලොන්ඩරියට දුන්නා පිරිසිදු කරන්න. වරක් අපි ඈත පලතක තිබුණු මගුල් ගෙදරක යන්න ලෑස්ති වෙලා ඒ සඳහා ඇඳුම් ලොන්ඩරියට දුන්නා.සාමාන්යයෙන් වන පරිදිම ලොන්ඩරියෙන් ඇඳුම් දෙන්න පරක්කු වුණා. ඒ හන්දා අපේ ආතා ගිහින් ඇඳුම් ඉක්මනට ඕනා කිව්වා මඟුල් ගෙදරක යන්න ඇති හන්දා. එතකොට ලොන්ඩරියේ කෙනා කීවේ මඟුල් ගෙදෙරක අඳින්න තරම් හොඳ ඇඳුමක් එහි නොතිබුණු බවයි. ආතාත් දෙවෙනි වෙන්න කැමති වුණේ නැහැ. ආතා කිව්වෙ මඟුල් ගෙදර තියෙන්නෙ ඈත පළාතක හන්දා ඒ ඇඳුම් මගට අඳින්න පවිච්චි කරන බවයි.
No comments:
Post a Comment