Five nights in Korea

පසුගිය සතියට කලින් සතිය ගෙවුනේ දකුණු කොරියාවේ. දෙවෙනි වතාවට එහි ගියේ. ඉරිදා රෑ කොළඹින් ගුවන්ගත වෙලා පැය අටහමාරකට පස්සේ කොරියාවේ ඉන්චොන් ගුවන්තොටට ගොඩබැස්සා. අපිව පිළිගන්න ඇවිත් හිටියේ කොරියාවේ ICHCAP ආයතනයේ නිලධාරිනියක් ඇවිත් හිටියා. එයා බොහොම තරුණයි. නම සෝ-යන්ග්. යන්ග් කියන කොටස කොරියන් නම් වල බහුලව යෙදෙනවා. සෝයන්ග් ගේ ලගම ප්‍රධානියාත් තරුණියක්. ඇයගේ නම බෝයන්ග්. ඇයත් එක්ක අපි ගියේ ඉන්චොන් වලින් කිලෝමීටර දෙසිය පනහක් පමණ දුරින් පිහිටි ජොන්ජු Jeonju කියන නගරයට. බසයෙන් අධිවේගී මාර්ගය හරහා එහි යන්නට පැය දෙකකට වැඩිය ගියා. එය කොරියාවේ Jeollabuk පලාතේ අගනගරය. ඒත් විශාල නගරයක් නොවේ. ඉනිචොන් සිට ඒ දක්වා යන මාර්ගය ඉතා සුන්දරයි. පළමු පාරට තමයි කොරියාවේ ගම්මාන නැත්නම් ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ මොන වගේද කියලා දැක්කේ. කුඹුරු වලට අමතරව උෂ්නාගාර වල එළවලු වගාවත් හැමතැනම දකින්නට තිබුණා. අතරින් පතර ගෙවල් සහිත බිම් කඩවල්. ඊට අමතරව පයිනස්, වෙනත් සදාහරිත ගස් වගේම අපේ හෝටන් තැන්නේ තියෙන වෘක්ෂලතාදියට තරමක් සමාන කැලෑ රොදවල් දකින්නට තිබුණා. අධිවේගී මාර්ගය බිම්ගෙවල් කිහියක් හරහා ඉදිරියට ඇදුනා. ගමේත් නගරයේ යටිතල පහසුකම් නම් අදාල පරිදි අඩුනැතිව දක්නට ලැබුණා. සමහරක් ගෙවල් ඇති බිම්කඩවලට යන්න අධිවේගී මාර්ගය දෙපස ඇති කුඹුරු හරහා කුඩා කොන්ක්‍රීට් පාරවල් තිබුණා. එහෙම පාරක ඇවිදගෙන ගිහින් අර ඈතින් පෙනුන ගම්මානයක් බලන්න තිබුණා නම් හොදයි.

අපේ වැඩසටහන අස්පර්ෂ උරුමය හා සම්බන්ධ එකක්. පලමු දිනයේ අපි ඉච්කැප් ආයතනයේ එක් එක් අංශ වලට ගිහින් බැලුවා. ඊලගට ගියේ නගරාධිපතිතුමා හමුවන්න. ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ ජනරාල්තුමා මාව ඹහුගේ කාරයේ නංවාගෙන ගියේ වැඩිදුර තොරතුරු කතා කරන්නට වෙලාවක් ගන්නයි. නගරාධිපතිතුමා අපූරු මනුස්සයෙක්. එයා වැඩකරන මේසය අපිට පෙන්නුවා. එය අපි නැගිට්ටාම අපේ පපුවට තරම් උසයි. එය උඩ එයාගේ ලැප්ටොප් එකත් තියා තිබුණා. මොකද එයා වැඩ කරන්නේ හිටගෙන. එය වඩා ඵලදායි බවයි ඹහුගේ අදහස. නගරයේ තේමා පාඨය වන්නේ

පසුවදා නගරාධිපතිතුමා අපට පණිවුඩයක් එවා තිබුණා ලංකාවේ නගරයක් සමග ද්විත්ව නගර වැඩ සටහනක් කරන්න කැමැති බව. ඒකට හරියන නගරයක් සොයා ගන්න ඹ්නා. රාත්‍රී අහාරය සදහා අපි කොරියානු අවන්හලකට ගියේ. අවන්හලට පහලින් තිබුනේ හැනොක් ගම්මානය කියන පාරම්පරික ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයෙන් යුතු ගෙවල් රාශියක් සහිත ප්‍රදේශයක්. එය සංචාරක ආකර්ශණයක් විදිහට පවත්වාගෙන යනවා. කෙනෙක්ට එහි ගිහින් පාරම්පරික විදිහට හෝ නවීන විදිහට ආහාර ගන්නත් නවාතැන් ගන්නත් පුළුවන්. අවුරුද්දකට එය නරඹන්න එන සංඛ්‍යාව මිලියන හයක් පමණ වන බව කියවුණා. රාත්‍රී ජීවියක් තියෙන එක මාවතක් ඒ හැනොක් ගම්මානය අසලින් තියෙනවා. සේරම වැඩ ඉවරවෙලා අපේ සගයෙකු සමග එහි ගියේ බීර වීදුරුවක් බොන්න. අපි නැවත හෝටලයට එනකොට රාත්‍රී දොලහ පසුවෙලා.