Wednesday, October 21, 2015

තෙවැනි දවස

පසුවදා උදේ අපි තවදුරටත් ද්විපාර්ශ්වික සාකච්ඡාව තවදුරටත් පවත්වාගෙන ගියා. එහිදී ඉච්කැප් ආයතයයේ පාලක සභාවේ ආසනයක් අපේ රටට දෙන්නට ඔවුන් කැමැත්ත පල කළා. ඒ ගැන රජය වෙනුවෙන් ස්තූතියත් ඒ සදහා එකගතාවයත් අපි පලකළා. ඊටත් අමතරව පාලක මණ්ඩලයේ මීලග රැස්වීම ලංකාවේ පැවැත්වීම සදහා අපේ අදහස් විමසුවා. මේවගේ වෙලාවක ඒ සදහා වැයවන මුදල් ප්‍රධාන වශයෙන් සලකා බලන්න ඕනා කාරනයක්. එහිදී දැනගන්නට ලැබුනේ සියයට තිහක් අපි වියදම් දරණ විට කොරියාව සියයට හැත්තෑවක් දරන බව. ඒ තත්ත්වය යටතේ ඒ සදහා ප්‍රතිපත්තිමය වශයෙන් අපි එකග වුණා. අපේ ව්‍යාපෘතියේ කටයුතු ගැනත් අපි දීර්ඝ වශයෙන් කතා කළා. අත්සන් කිරීමට නියමිත ගිවිසුමේ පරිච්ඡේද එකින් එකට ගෙන සාකච්ඡා කර සම්මුතීන්ට එළ‍ඹෙන්නට අපට හැකිවුණා.


ඊළගට අපට යන්නට තිබුනේ කේබීසී කියන ආයතනයට. එය කොරියානු ගුවන්විදුලි සහ රූපවාහිනී විකාශන ආයතනයක්. අපි ගියේ එහි ප්‍රාදේශික මූලස්ථානයට. එහි ප්‍රධානියා මුනගැහිලා කතා කළා. එහි මූලස්ථානය ඇත්තේ සෝල් නුවර. වැඩසටහන් යන්නේ හයිබ්‍රිඩ් ක්‍රමයකට. මූලික වැඩසටහන් සෝල්නුවරින් ප්‍රචාරය කරන අයුරින් කෙලින්ම ප්‍රචාරය කරනවා. අනෙක් කොටස ප්‍රදේශීය මධ්‍යස්ථානය මගින් නිපදවන වැඩසටහන්. උදාහරනයක් හැටියට ප්‍රධාන ප්‍රවෘත්ති විකාශයේ පලමු කොටස සෝල් නුවරින් දීපව්‍යාප්තව ප්‍රදාරය කෙරෙන අතර දෙවැනි භාගය ප්‍රදේශීය මධ්‍යස්ථානය මගින් සකසන ප්‍රාදේශීය ප්‍රවෘත්ති. අපේ කණ්ඩායම කේබීසී ප්‍රදේශීය මූලස්ථානයට පැමිණීමත් එදා හවස ප්‍රදේශීය ප්‍රවෘත්ති වල විකාශය වූ බව පසුව අපට කිව්වේ බෝයන්ග්. මේ සියල්ලට පසුව අපි අපේ කොරියන් සගයින් තිදෙනාත් සමග බස් රථයෙන් සෝල් බලා එන්න පිටත් වුණා. ගමන පැය දෙකහමාරක විතර එකක්. කලින් කිව්වා වගේ කොරියානු කෙත්වතු, ගම්මාන, කදුහෙල්, බිම්ගෙවල්, සහ කැලෑ රොදවල් මැදින් ගිය ඒ ගමන සුන්දරයි. අධිවේගී මාර්ගය හරහා බස් රථයෙන් එන ගමන් අතරමගදී රාත්‍රී ආහාරය ගත්තා. කොරියානු ක්‍රමයේ වන්පොට් මීල් එකක රහ බලලා අපි සෝල් වලට එනකොට රෑ බෝවෙලා. ‍අපි නවාතැන් ගත් හෝටලය අවට ටිකක් ඇවිදලා නින්දට ගියා.

No comments:

Post a Comment

ආයෙත් ලියමු

බොහෝ කාලෙකින් කිසිම දෙයක් ලීව්වේ නැහැ. නිම් වළලු පොත ලියන කාලය ගත්තත් හිතේ එහෙමට සාමයක් තිබ්බ කාලයක් නෙමෙයි. අනෙක් පැත්තෙන් ගත්තාම හිතේ සහනය...