Friday, October 28, 2016

පුංචි කතන්දර


බොහෝ කාලෙකට පස්සේ ඉස්කෝලෙකට ගොඩවැදෙන්න ලැබුණා. කලින් සේවාස්ථානයේ වැඩ කරද්දි නම් අපි නිතර පාහේ පාසල් වලට ගියා. ඒ දැයේ උරුමය දරුවන්ටයි කියන වැඩ සටහනත් එක්ක. අපි ඒ වැඩ සමහනට නව අංග එක්කරමින් අළුත් මුහුනුවරක් දෙමින් හිටියේ. කොහොම වුනත් මේ සැරේ ඉස්කොලෙකට ගියේ පොත් එලි දැක්වීමකට. ඒ කියන්නේ ලමුන්ගේ පොත් එලි දැක්වීමක්. පුංචි ළමයි ලියපු ලමා කතන්දර සීයකට වැඩි ගානක් එදා එළි දැක්වුණා.

ඒ උත්සවයට මට ආරධනා කලේ එම පාසලේ ගුරුවරියක ලෙස දැනට සේවය කරන මා විශ්වවිද්‍යාලයේ උගැන්වූ කාලයේ එහි සිටි ශිෂ්‍යාවක්. මා විශ්වවිද්‍යාලයේ දී assignment එකක් දීපු වෙලාවට මමත් ඒ සම්බන්ධව ලිපියක් ලියලා පත්‍රයක පල කරන සම්ප්‍රදායක් පවත්වාගෙන ගියා. මේ සමප්‍රදාය අනුගමනය කරමින්දෝ තමන්ගේ ශීෂයයන් ‍කතන්දර පොත් ලියන අතරේ අපේ ගෝලයාත් විෂය කරුනු ආශ්‍රිතව හරවත් පොතක් ලියා තිබුණා.

විශ්ව විද්‍යාලෙදි පුංචි ගෑනු ළමයි හැටියට දැක්ක අය දැන් මුහුකුරා ගිය වැඩිහිටියන් වේ ගෙන යන හැටි දැකීමත් එක්තරා සතුටක්. වැඩකරන දිනයක් නිසා බොහෝ වේලාවක් ගත කරන්න අවසරයක් නැතත් පැයකට හෝ සහභාගී වන්න හිතාගෙන මම කොට්ටාවට ගියේ. සාමාන්‍යයෙන් සිදු වන පරිදිම පාසල් වල පැවැත්වෙන වැඩසටහන් වලදී කාලය ගැන හැගීමක් නැතුව යන එක යලිත් වරක් අත්දකින්නට සිද්ධ වුණා. පුතාලගේ පාසල් වලට ගියහම මෙය නිතරම අත්විදින්න සිදු වෙනවා. කෙහොම හරි පැය දෙකකට ආසන්න කාලයක් එහි ගතකර කිරිබත් කාලා තේවතුරත් බීලා කාර්යාලයට එනකොට දවස් බාගයක් ගෙවිලා. ආරාධිත අමුත්තෙක් හැටියට ළමයින්ගේ කතන්දර පොත් පාර්සලයකුත් මට ලැබුණා. ළමයින්ගේ නිර්මාණශීලිත්වය ඒ පොත් බැලුවහම මොනවට ඔප්පු වෙනවා. ඒවා මොට නොකර පවත්වාගෙන යාමයි කෙරෙන්නට අවශ්‍යය.


මා කියවා ඉවර කරපු මහාචාර්ය ඒ.වී. සුරවීරගේ චරිතාපදානය බොහොම රසවත්. එහි තියැවෙන බොහෝ හැගීම් අපට ළගයි. පොත කියවීමෙදි සිතට නැගුනු තව දෙයක් තමයි කලාකරුවන් බිහිවන විශේෂ වටපිටාවන් කිහිපයක් රටේ ඇති බව. උදාහරනයක් හැටියට මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ ඇතුලුව ගාල්ලෙන් එන කලාකරුවන් සමූහය වගේම, මහගමසේකර කේ ජයතිලක ඇතුලුව ගම්පහ සියනෑකොරලෙන් එන අය වගේම රයිගම් කොරළය මුල් කරගෙන එන කණ්ඩායමකුත් හමුවනවා. තව ටිකක් ළංවෙලා බැලුවොත් මා සදහන් කරප්‍ර පරම්පරාවලට වඩා එහා ගිය අතීතයක් සහ කලාකරුවන් පරම්පරවක් සහ එයට මුල්වුනා කියලා හිතන්න පුළුවන් ආයතනත් හදුනාගන්න පුළුවන්. වීදාගම ඝනානන්ද පිරිවෙන, කෑරගල පත්මාවතී සහ තොටගමුවේ පිරිවෙන් මෙයට සාක්ෂි දරනවා ඇති 

No comments:

Post a Comment

ආයෙත් ලියමු

බොහෝ කාලෙකින් කිසිම දෙයක් ලීව්වේ නැහැ. නිම් වළලු පොත ලියන කාලය ගත්තත් හිතේ එහෙමට සාමයක් තිබ්බ කාලයක් නෙමෙයි. අනෙක් පැත්තෙන් ගත්තාම හිතේ සහනය...