පසුගිය සතියක පමණ කාලය දුරු රටක සිටින නෑදෑයන් දකින්නත්,
පරණ යාලුකම් රෙපෙයාර් කර ගන්නත් වගේම අලුත් පරිසරයක ගත
කරන්නත් අවස්ථාව ලැබුණා. අද Daily Mirror පත්තරේ මුල් පිටුවේ Sri
Lankan maid leaves Singapore as a business women කියන ප්රවෘත්තියක් තිබුණා. ඒ වගේ කතා විරල වුනත් ඒ වගේ
දිරිය කාන්තාවන් අප අතර ඉන්නවා. Singapore
Airlines එකේ තිබෙන චිත්රපට
අතරේත් සිංගප්පූරුව දියුණුවෙමින් පවතින කාලේ දරුවන් හතරදෙනෙක් එක්ක වැන්දඹුවක්
වුනු දිරිය කාන්තාවකගේ කතාවක් තිබුණා. එහෙම පුංචි තැනකින් පටන් අරන් දුර ගමනක් යන
එක කොයි කාලේ වුනත් ලෙහෙසි නැහැ. අපේ රටේ සිට මැදපෙරදිග housemaid ලා හැටියට යන අයගේ ජීවිත කොයිතරම් දුරට සාර්ථක වෙනවාද
කියා සොයා බලන්න අවශ්යයි. හුඟක් අයට වෙන්නෙ සල්ලි
වගේම තව තවත් දේවල් අතරේ අතරමං වීම.
ආයෝජන මණ්ඩලය යටතේ තිබෙන විදේශ ආයෝජන සමාගම් වල කටයුතු
ගැන කෙරුණු කතා බහකදී අලුත් දෙයක් අහන්නට ලැබුණා. අපේ රටේ දැනට තියෙන සෘජු විදේශ
ආයෝජන සමාගම් හුඟක් ආවේ අසූවේ නැත්නම්
අනුවේ දශකයේ වෙන්න ඇති. ඒ කාලේ මේවායේ ආකර්ශනයට බලපෑවේ ලාබ ශ්රමයයි. එහෙත් තව
දුරටත් අපේ රටේ සංපේක්ෂව ලාබ ශ්රමය සොයා ගන්නට බැහැ. එසේ නම් ඉහල ඵලදායිත්වයක්
කාර්යක්ෂමතාවක් වගේම ඉහල තාක්ෂනය වගේ කාරනා මුල් කොට ගන්න අවශ්යයි. විදේශ ආයෝජන
හරහා රැකියා වලට අමතරව ලැබෙන දේවල් තමයි තාක්ෂණය, තාක්ෂණික දැනුම, කලමණාකාරිත්වය
වගේ දේවල්. ඒත් දැනගන්න ලැබුණු දේ තමයි ලංකාවට පැමිණි සමහර සමාගම් කාලය අනුව දියුණු
වනවා වෙනුවට එකතැන පල්වෙමින් දවසින් දවස තම වපසරිය අඩුකරගනිමින් සිටින බව. ඒගොල්ලන්ගේ
අපනයන අඩුවෙලා විතරක් නොවෙයි වෙළදපලවල් හුඟක් අහිමිකරගෙන. සමහර සමාගම් ලබා ගත්ත ඉඩමෙන් හතරෙන් එකයි දැන් භාවිතා
වෙන්නේ. ඉතිරිය ඔහේ නිකන් තියෙනවා විතරක් නෙමෙයි වෙන කෙනෙකුට ප්රයෝජනයට ගන්නත්
බැහැ. ඒකට කියන්න වෙන්නේ localization
කියලා. නෙදර්ලන්තයේ ඉදන්
පශ්චාත් උපාධිය කරලා ලංකාවට එනකොට කන්තොරුවේ නිලධාරින්ගේ වැඩ ඉබිගමනින් බව පෙනෙන්ට
තිබුණා විතරක් නොවේ එය වේගවත් කරගන්න උත්සාහ කළා. එය කොයි තරම් සාර්ථක වුනාද
කියන්න දන්නනේ නැහැ. මොකද ක්රමයෙන් අප කවුරුත් අඩු වැඩි වශයෙන් localize වෙන හන්දා.
No comments:
Post a Comment