Wednesday, November 25, 2015

ආදර සැමරුම් කැටිවුණු නෙතු කදුලින් මුතු පබුලින් නිමා කලෙමි........


අද ඉල්පෝය. පසුගිය පොහොය කිහිපයෙම මම හිටියේ රයිගම පතහවත්ත පංසලේ. අද ගෙදර. කොරියාවට ගිහින් සතියකට පස්සේ දවස් දහයකට ෂැංහායි වලට ගියා. දවස් දහයක් එක දිගට පිටරට ඉන්න එක දැන් ටිකක් අමාරුයි. ඉස්සර නම් මාස ගනන් ඉන්න පුළුවන් වුණා. මම කල්පනා කලේ එහෙම අපහසු වන්නේ ඇයි කියලා. එක පැත්තකට කාර්‍යබහුල රාජකාරි ජීවිතෙන් මදකට අයින් වෙලා ඉන්න ලැබීම සහනයක්. ගෙදර තියෙන අනේක විවිධ වැඩ වලින් මිදීමත් එක්තරා සහනයක්. සමහර අයට ඇතිවන කෑම බීම පිළිබද ප්‍රශ්ණයක් නැතත් දින ගනනක් ගෙදරින් ඈත්වෙලා ඉන්න එක අපහසුයි.

අපි චීනෙට ගියේ සමුද්‍ර පුරාවිද්‍යාව සම්බන්ධ රාජකාරියකට. දහතුන්වන ශත වර්ෂයේදී චීනෙන් ලංකාවට පැමිණි ෂෙන් හෝ නම් සෙන්පතියාගේ නැව් වලින් කිහිපයක්ම ලංකාවේ දකුණු මුහුදේ යට තියෙන බව සොයා ගෙන තියෙනවා. මේ කතාව රයිගමටත් එහි සිටිය අලකේෂ්වරටත් සම්බන්ධයි. (අපි බළාපොරොත්තු වුනේ මේ පිළබද හෝඩුවාවක් හෝ රයිගම කරපු කැනීම් වලින් ලැබෙයි කියලා.) දෙවිනුවර උපුල්වන් දෙවියන්ගේ දේවාලේ තිබුණු දැන් කොළඔ කෞතුකාගාරයේ තියෙන චීන, පර්සියානු සහ දමිල ත්‍රෛභාෂික සෙල් ලිපියත් ඊට සම්බන්ධයි. ඒවා ගැන වෙනම ලියන්න අවශ්‍යයි. ඒ පිළිබද ගවේෂනයක් දැන් සිදුකෙරෙමින් පවතිනවා.

ඊට අමතරව පුරා විද්‍යාවට සම්බන්ධ බොහෝ ස්ථාන නැරඹීමේ අවස්ථාව අපිට ලැබුණා. ඒ සම්බන්ධ සියලු විස්තර ලිවීමට අපහසුයි. කොරියාවේ ගිය වෙලාවේ මම අස්පර්ශ උරුමය සම්බන්ධ දූත මණ්ඩලයකට ගිය එක වැරදියි කියා ලංකාවේ පුස්තකාල අංශයට සම්බන්ධ නිලධාරියෙක් බෝයන්ග්ට ඊමේල් එකකින් ලියා තිබුණා. එයා ලියලා තිබුණේ මම සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශයේ වැඩ කලත් ඒ ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ නැති නිලධාරියෙක් සහ ආණ්ඩුවේ ඇමති මණ්ඩල වෙනස් වීමත් එක්ක මා වෙනත් තැනකට මාරුවෙලා යන්නත් පුළුවන් කියළා. බෝයනග් ඇහැව්වේ ඒක ඇත්තටම අභ්‍යන්තර ප්‍රශ්ණයක් නිසා ඒගොල්ලන්ට ලියපු එක වැරදි වුනත් ඇත්තටම එහෙම මාරු වෙයිද කියා. අපි කවුරුත් මාරුවීම් වලට යටත් බව මම ඈට කිව්වා. ඒ වගේම ඒක ප්‍රශ්ණයක් නොවන බවත් මම කිව්වා. ඒත් ඇය කොච්චර කන්වින්ස් වුණාද මම දන්නේ නැහැ. මොකද රජයේ සේවයේ මේවාගේ කාරණා පුද්ගලානුබද්ධයි. ඇගේ කිසි උනක් නැති කෙනෙක් යම් තැනකට පත් වුනොත් සේරම හබක් කියන සත්‍යය ඇය අත්දැකීමෙන් දන්නවා ඇති. බොහෝ නිලධාරින් හට ආර්ථිකය ක්‍රියා කරන ආකාරය පිළිබද නිසි අවබෝධයක් නැති නිසා ප්‍රශ්න ඇති වෙනවා. සමහරු සත්භාවයෙන්ම රජයේ මුදල් ඉතිරිකරන්න පෙළඹෙනවා. තවත් සමහරු නීති රීති රැකීම දේවත්වයෙන් සිදුකරනවා. ඒත් නීති හදා ඇත්තේ මොකටද කියළා අමතක වෙනවා. මේ ඔක්කොටමත් වඩා ‍less work, less trouble තියරිය අදහන අය වැඩියි. එක් එක් ක්ෂේත්‍රයෙදි රජයේ භූමිකාව කුමක්දැයි දැන ගැනීම අවශ්‍යයි. කෙසේ වෙතත් අපේ කොරියන් මිෂන් එක සාර්ථකව සහ ඵලදායීව අපි සිදුකල බව කියන්නම ඕනා.

අපේ අමාත්‍යාංශ‍ය ආයිත් දෙකට කඩලා වෙනත් අමාත්‍යාංශත් සමග සම්බන්ධ කරලා හරිම අවුලක් අන්තිමේදි වුනේ. මම කරමින් හිටිය වැඩ වෙනත් අමාත්‍යාංශයකට ගියා. අපි ගන්ධබ්බ කාලෙක හිටියේ. මම කලින් වැඩ කරමින් සිටිය අංශය දැන් තියෙන අමාත්‍යාංශයට යන්න ඉල්ලුවත් ඒක හරියන පාටක් නෑවගේ හන්දා බොහෝ දෙනෙකුගේ නොමනාපයද මැද්දේ සංස්කෘතික පැත්තෙන් වෙනස්ම විෂය පථයක් ඇති අමාත්‍යාංශයකට මාරු වුණා. උරුම ක්‍ෂේත්‍රයට ඇවිත් අවුරුද්දක් ගෙවුනේ ඉක්මනින් වගේම බොහෝ අත්දැකීම් සහ මතකයන් ඉතිරි කරමින්. විශේෂයෙන් ක්ෂේත්‍රයට ගිය ගමන් ආශ්වාදජනතයි.  කෙසේ වෙතත් ආරම්භ කරපු වැඩ අතරමග නතර කරන්න බැහැ. Ceylon Tea වලට අවුරුදු 150 ක් පිරෙන 2017 අවුරුද්ද වන විට එය යුනෙස්කෝ ලෝක උරුමයක් කිරීම, කොළඔ කටුගෙයි අංග සම්පූර්ණ තොරතුරු මධ්‍යස්ථානයක් හැදීම, රයිගම ජනඋරුම මධ්‍යස්ථානය මේ අවුරුද්දේ නිමකරන්න හිටිය ප්‍රධාන වැඩ.  දඹාන විතරයි ඉවර කරන්න ලැබුනේ.

No comments:

Post a Comment

ආයෙත් ලියමු

බොහෝ කාලෙකින් කිසිම දෙයක් ලීව්වේ නැහැ. නිම් වළලු පොත ලියන කාලය ගත්තත් හිතේ එහෙමට සාමයක් තිබ්බ කාලයක් නෙමෙයි. අනෙක් පැත්තෙන් ගත්තාම හිතේ සහනය...