රේල් බස්

මම කලින් සටහනක ලියා ඇති ලංකාවේ පුංචි කෝච්චි අතීතය ගැන. ඊයේ පත්තරේ පුංචි කෝච්චියක් ගැන විස්තරයක් තිබුණා. ඕස්ට්‍රේලියාවට අයත් ටස්මේනියාවේ දැනටත් පාවිච්චි වන එවැනි පුංචි කෝච්චියක් ගැනයි එහි තිබුනේ. හැබැයි ප්‍රවෘත්තිය වුනේ එහි කාන්තා රියදුරෙක් වැඩකිරීම සම්බන්ධවයි. ඇය විසින් එහිදී ලංකාව ගැනත් කියා තිබුණා. තවත් එවැනිම රේල් පාරක් තමයි ඉන්දියාවේ ඩාජ්ලින් මාර්ගය. එය වැටී ඇත්තේ එම බ්‍රෑන්ඩ් නමින්ම හැදින්වෙන සුන්දර තේවතු හරහා. මේක කියන කොට මතක් වුනේ, ගිය සුමානේ කැළණි වැලි මාර්ගයේ (පුංචිකාලේ හිතුවේ කැළණි ග‍ගේ වැලි හන්දා ඒ නම දාලා තියෙන්නනේ කියළා) කොස්ගම සිට ‍මහරගමට රේල් බස් සේවාවක් පටන් ගැනීම. ඩිමෝ බස් දෙකක් පිටුපස්සෙන් එකට ඈදලා තමයි මේ රේල් බසය තනා ඇත්තේ. කලකට පෙර දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවෙන් සිදුකරපු නව නිපැයුමක් වන මෙය මා දන්නා තරමින් කුරුණෑගල-මහව ආදී සීමිත දුම්රිය ස්ථාන කිහිපයක් අතර පමණක් ධාවනය වුණා. මෙය ප්‍රචලිත නොවීමට ප්‍රධාන හේතුව දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරින් අතර පවතින කුල භේදයක් බවයි ආරංචි. එන්ජින් ඩ්‍රයිවර්වරුන් මේවා පදවන්න අකමැති පාටයි. එකක් තමයි එහි රියදුරු කැබින් එකක පහසුකම් නැතිවීම. අනික ඔවුන් බස් රියදුරන් මට්ටමට වැටීම. එහෙම නම් ඒවාට වෙනම රියදුරු කාණ්ඩයක් හරි බදවා ගෙන මෙම රේල් බස් ප්‍රචලිත කරන්න තිබුණා. මෙම පසුබිම තුල විශිෂ්ඨ නව නිපයුමක් වැඩක් නොගෙන තියෙන මට්ටමට වැටිලා. මෙම රේල් බස්, දුම්රිය අඩු උඩරට මාර්ගය ඇතුළු අනෙක් මාර්ග වලත් තෝරාගත් දුම්රිය ස්ථාන අතර ධාවනය තිරීම හැම පැත්තෙන්ම නුවනක්කාර වැඩක්. දුම්රිය එන්ජින් පවා නිෂ්පාදනයද කලකට ඉහතදී සිදු කළ අපිට මේ රේල් බස් මීටත් වඩා නවීකරනය කරගන්න එක අමාරු වන එකක් නැහැ. රේල් පාරවල් ජාලය තවදුරටත් ව්‍යාප්ත කර ගැනීමත් අත්‍යාවශ්‍යයි. ලංකාවේ පුංචි කෝච්චි දුවපු කාලේ එම මාර්ග වලම ලොකු කෝච්චිත් දුවන්න අමතර රේල් පීල්ලක් එකතු කිරීමත් විශිෂ්ඨ සිතුවිල්ලක්.